Sam Lee Edwards (urodzony w 1932 roku) stał się jednym z filarów amerykańskiego konserwatyzmu. Początek jego działań przypada na lata 60. XX w., kiedy założył organizację Young Americans for Freedom, a następnie redagował związany z nią magazyn New Guard. Edwards napisał aż 25 książek, w tym biografie Ronalda Reagana, Williama F. Buckleya, Edwina Meese’a III i Barry’ego Goldwatera. Ponadto przez lata pisywał do wielu istotnych amerykańskich gazet, m.in. The Boston Globe, The Wall Street Journal czy The Washington Times. Prezydent Reagan o autorze powiedział: „Edwards od zawsze stoi na czele wysiłków o to, aby odbudować Amerykę, aby przywrócić ją do wartości, w jakich była od początku zakotwiczona… Lee walczy zdecydowanie, wykazując się nieprzeciętną inteligencją i inwencją. To człowiek, który okazał się szlachetny w czasie pomyślności i w czasie trudu.”
Od wielu lat Edwards jest wykładowcą uniwersyteckim – założył Instytut Dziennikarstwa Politycznego na Uniwersytecie Georgetown, wykładał w Instytucie Politologii w John F. Kennedy School of Government na Harvardzie oraz w Centrum Studiów Amerykanistycznych im. B. Kennetha Simona w Heritage Foundation. Obecnie, piastuje stanowisko adiunkta, wykładając nauki polityczne w Katolickim Uniwersytecie Ameryki oraz w Instytucie Polityki Światowej. Ponadto Edwards przewodniczy Fundacji Pamięci Ofiar Komunizmu, której nadrzędną misją jest edukacja młodych pokoleń na temat ideologii, historii i spuścizny komunizmu. Dzięki Fundacji, w Waszyngtonie powstało międzynarodowe miejsce pamięci poświęcone ofiarom komunizmu, stworzono również Globalne Muzeum Komunizmu.
Konserwatyzm amerykański wywodzi się z tradycji i kultury angielskiej, co za tym idzie z cywilizacji zachodniej i dzieli się na dwa etapy: elitarny w latach 1776 – 1828 oraz demokracji masowej od 1828 do dzisiaj. Pierwsza generacja konserwatystów prowadziła amerykańską rewolucję, która w rzeczywistości była wojną kolonii o niepodległość, walką wyzwoleńczą, a nie znaną współcześnie rewolucją antykulturową. W fali drugiej, dominantą było połączenie trzech głównych nurtów: twardego indywidualizmu, wolnej przedsiębiorczości i imperializmu. Generacja trzecia odchodziła od ogólnie panującego leseferyzmu i powracała do idei ojców założycieli.
W kontekście książki Edwardsa, najistotniejsze jest czwarte pokolenie konserwatystów, działające na przełomie lat 40. i 50., które reagowało na lewicowe ekscesy i zagrożenie ze strony komunizmu. Ofensywa skrajnej lewicy doprowadziła do zjednoczenia prawicy. Warto wspomnieć tu o rewolucji reaganowskiej, będącej w rzeczywistości kontrrewolucją, a zarazem próbą przywrócenia wartości konserwatywnych. Szeroko pojęta prawica, w ramach reakcji na upadek wartości moralnych strony przeciwnej musiała wyzbyć się wszelkiego zła. Konserwatyści ucięli kontakty z Ku Klux Klanem, mającym wówczas ogromne wpływy, kładąc nacisk na zapobieganie dyskryminacji na tle rasowym.
